Scena na barce jest naprawdę niesamowita. I w pewnym sensie jest idealną puentą do tej historii, bo nawet jeśli w pierwszym odruchu potępi się strzelającego, to przecież w bitwach tej wojny cały czas "swój" strzelał do "swojego". Dobrze to podsumowuje zdanie jednego z bohaterów - w tej wojnie nie przeciwnik jest wrogiem, ale sama wojna.
Dla mnie również jest to bardziej dramat ludzi wrzuconych w szaleństwo bratobójczej walki. Nie ma tu co prawda epickiego widowiska jakiego niektórzy oczekują od filmów wojennych, ale sceny batalistyczne są dobrze zrobione. Portrety bohaterów różnorodne i na tyle rozbudowane, by wciągnąć emocjonalnie w rozgrywającą się historię i sprowokować do refleksji - i jak sądzę, to było głównym celem twórców.
Generalnie film ciekawy, dający do myślenia, dobrze się ogląda, chociaż wielbiciele "wojennej widowiskowości" mogą być nie do końca usatysfakcjonowani.